Vervolg 14

Hier is mijn laatste verslag alweer........vanuit Zuid Amerika bedoel ik dan.
Het is vlugger gegaan als dat ik gedacht had,maar ik ben alleen en hoef met niemand te overleggen en heb met mezelf bijna nooit een meningsverschil.
Pasto,de stad waar ik mijn laatste verslag heb geschreven,kun je op 2 manieren verlaten: Je kunt rechts om de berg, is iets makkelijker met wat minder hoogte meters,of links om met wat meer hoogte meters. Ik kies natuurlijk voor het laatste want hoogte meters maken zit nu in mij bloed. Even 300 meter verder naar boven tot een hoogte van 2500 meter,en dan een lange afdaling tot een hoogte van maar 700 meter,en op deze hoogte is het al tropisch warm. Als je lang hebt mogen afdalen word je daar voor gestraft en inderdaad er volgt weer een lange klim met niet al te best asfalt tot 1500 meter. En dan mag ik voor de tweede keer vandaag afdalen naar 600 meter waar het opnieuw zeer warm is,en ook s'avonds blijft het warm en dat was in Pasto niet het geval. Onderweg heb ik nog een zeer grote spin op het wegdek zien zitten,je weet wel zo'n harige, hij was wel zo groot als mijn vuist en heb er een foto van gemaakt en verder dat ding maar met rust gelaten. Tot in het dorp Remotina toen was mijn werkdag ook alweer teneinde, 88 kilometer en 1072 hoogte meters.
En.... weer een mijlpaal op mijn reis,de eerste 10.000 kilometer zitten er op,en ook precies vandaag in Remotina.
Zeer warme dag vandaag tot wel 40 graden pffffff...met alweer het nodige klimwerk en dat levert veel zweet op en moet dan ook veel drinken.
8 liter water en 2 liter cola erdoor heen gejaagd vandaag. Ook een paar keer moeten stoppen voor wegwerkzaamheden,en er was veel politie en militaire controle onderweg waar ik overigens zo door mocht rijden.
El Bordo is vandaag het eindpunt, 79 kilometer en 1179 hoogte meters,dit plaatsje telt een paar hotelletjes, en eerst even kijken of dat er minimaal een ventilator op de kamer aanwezig is,wat meestal wel het geval is, anders drijf je je bed uit.
Afgelopen nacht was er heel wat onweer maar ik heb alleen de flitsen en het gedonder mee gekregen. Vandaag even naar Popayan,ongeveer 80 kilometer,maar wel met meer als 2100 hoogte meters en daar kwam ik pas achter toen ik onderweg was. Tot 2 maal toe een flinke berg op moeten rijden,maar gelukkig was het niet zo warm als gisteren,maar met 28 graden toch nog behoorlijk warm voor zo'n zware werkdag. Popayan,83 kilometer en 2106 hoogte meters,en dat zijn de meeste hoogte meters die ik tot nog toe op 1 dag gemaakt heb, en hoop dat dat zo blijft. Hotelletje geboekt met internet alleen werkt het niet op mij iPad en kan ik eindelijk eens op tijd gaan slapen. Lig ik net in bed werkt het internet wel dus weer niet op tijd slapen maar eerst nog een beetje aan mijn verslaving gewerkt. Mijn eerste spaak in mijn voorwiel gebroken vandaag en die heb ik geen reserve bij dus morgen even uit kijken naar een bike shop voor een spaak en wat ketting olie want die is ook al ver op.
Nog 135 kilometer naar Cali, maar dat ga ik vandaag niet halen dat is te ver met die hoogte meters er bij. Aan de rand van Popayan een fietsenspeciaalzaak, niet zo uitgebreid en mooi als de tweewieler in Udenhout waar ik mijn fiets gekocht heb,maar ze hebben hun best gedaan. Even naar binnen wippen voor een spaak en wat ketting olie. Spaak was geen probleem alleen de olie stond achter slot en grendel en niemand kon de sleutel vinden,en de zaak forceren met een breekijzer mocht ik niet doen. Dan maar zonder olie vertrokken maar kreeg de spaak wel gratis mee. In het dorpje Santander de Quilichao is een hotelletje voor mij voor de komende nacht,en op een hoogte van 1000 meter is het hier broeierig warm de komende nacht. Verder niks speciaals gebeurd deze dag.
Lekkere platte dag vandaag,en plat dan bedoel ik minder als 400 hoogte meters. Ik heb besloten dat ik niet naar Cali ga, die grote stad met meer als 2 miljoen inwoners,maar laat die links liggen en ga naar Palmira.
Onderweg nog een fikse tropische regenbui op mijn hoofd gekregen maar met deze temperaturen is dat totaal niet vervelend en heb dan ook gewoon door gefietst. Liever hier die regen als in het koude zuiden of hoog in de bergen waar het ook niet zo warm is. Voor ik iets gevonden had in Palmira, waar ze ook internet hebben, was ik al 4 adressen verder,Palmira heeft de toerist ook niets te bieden. Sta ik in te checken aan de balie, in dat oude koloniale hotel, staat er ineens iemand naast mij die vraagt of hij mij kan helpen !!!!! Het is Arthur uit Haarlem die al meer als 15 jaar hier in Colombia woont en ook met een Colombiaanse getrouwd is.
Arthur is goed op de hoogte met computers en alle andere elektronica,hij heeft ook ingenieur achter zijn naam staan. Dat komt mooi uit ,mijn naaf dynamo is kapot en daar maak ik nu zijn probleem van. Na 10 seconden gekeken te hebben door een vergroot glas had hij het probleem al gevonden,en gelijk ook opgelost. Er waren 2 dingetjes door gebrand en die heeft hij gelijk maar vervangen. Ik heb in nog geen één hotel zo'n goed internet gehad als in dit hotel en dat komt dat Arthur dat hier helemaal aangelegd heeft. Ben nog een dag langer gebleven,lekker zitten kletsen met Arthur en s'avonds met zijn vrouw en met zijn zoontje,kleine Arthur, nog wat gaan eten in een groot winkelcentrum aan de rand van de stad. Was wel leuk heel het weekend Nederlands kunnen praten en dat ze me dan nog verstaan is natuurlijk helemaal meegenomen.
Op dinsdagmorgen eerst nog koffie gedronken met Arthur en dan weer op weg met 33 graden op de thermometer ook weer een warme dag. Een platte dag vandaag met maar 395 hoogte meters en 113 kilometer op de teller en verder weinig bijzonderheden tot in het plaatsje Zarzal en een zeer goedkoop hotelletje vind voor maar 4 euro. Douchen alleen met koud water maar dat is totaal geen probleem met dit warme weer. Ik bevind me nu op een soort van hoogvlakte van ongeveer 1000 meter hoogte.
s'Morgens nog wat inkopen gedaan in Zarzal en bij een bakker gaan ze speciaal voor mij ook nog een eitje bakken voor bij mijn ontbijt.
Eitje word geserveerd verbrand ik nog mijn poten aan die pan die op het vuur heeft gestaan, en iedereen heeft dat gezien natuurlijk want ook hier word weer naar mij gekeken of dat ik van een andere planeet kom.
Terwijl ik zit te eten word buiten mijn fiets, door een zwerver,vakkundig afgedekt meteen stuk karton tegen de zon,en als een bloedhond waakt hij over mijn fiets. Als ik buiten kom staan er weer mensen om mijn stalen ros en vragen zich af of ik zonder versnellingen fiets. Kan ik weer uitleggen dat de versnellingen binnenin zitten en er worden foto's van gemaakt want dat vinden ze toch wel zeer bijzonder. Geef de zwerver een paar peso's en begin aan mijn etappe voor vandaag. De temperatuur tikt ook vandaag weer de 40 graden aan en ik wist niet dat mijn lichaam zo poreus was overal komt vocht uit tot zelfs uit mijn teennagels. Wederom veel drinken,en onderweg nog met een paar wielrenners zitten eten,die zijn ook met een flinke dagtocht bezig. Ook aan deze schapen uit moeten leggen waar mijn versnellingen zitten,want zonder versnellingen kom je hier de bergen niet op zeggen ze en daar hebben ze natuurlijk wel gelijk in. Via een klein omweggetje kom ik vandaag in Dos Quebrades, 79 kilometer en 842 hoogte meters. De hoogte meters kwamen op het eind van de dag weer terug maar heb wel twee en een halve dag lekker vlak mogen rijden. Hotel langs de weg sjeik en duur,dat doe ik niet, en vraag iets anders daar in de buurt. Hebben ze aan de andere kant van het hek ook kamers voor de truckers veel goedkoper en ik kan zo met de fiets naar binnen rijden en dat lukt mij ook nog zonder de deurposten er uit te rijden. Onderweg hier naar toe ook nog staande gehouden door een paar wegwerkers en ééntje vertelde mij dat zijn zoon al meer als 10 jaar in Amsterdam woonde, ik zeg, illegaal zeker, trouwens wat interesseert mij dat nou. Regelmatig word er getoeterd naar mij en dan komt er een hand met de duim omhoog naar buiten om mij te begroeten,denk ik. Hier is het een paar honderd meter hoger en gelijk ook al een stukje koeler,en dés wel lekker.
Voor Colombiaanse begrippen is het met 21 graden koel maar voor mij is dit beter als de 40 graden van gisteren. Aan de voorkant, bij mijn hotel, nog even ontbijten en dan naar Medellin de tweede grote stad van Colombia.
Eerst een pittige berg op en dan afdalen met af en toe een klein klimmetje. Bij het eten onderweg raak ik aan de praat met een Spanjaard uit San Sebastien, die hier ook al een tijdje woont, en ook een beetje Engels praat,anders was het converseren wel heel moeilijk geweest.
Vragen ze of ik niet bang ben zo helemaal alleen,nou valt wel mee zeg ik, ik heb nog geen vervellende dingen meegemaakt, en ze vinden me heel dapper zo helemaal alleen op mijn fiets hier in Colombia . Deze mensen gaan eerder weg als ik,en als ik daarna wil betalen hebben deze mensen al betaald voor mij,leuk zo'n sponsoring.
Tot het dorpje La Felisa kom ik vandaag,85 kilometer en 925 hoogte meters kunnen maken vandaag, en voor omgerekend 6 euro heb ik weer een dak boven mijn hoofd voor de komende nacht inclusief een lekkere koude douche. En net voor La Felisa heb ik mijn zevende lekke band op deze reis en moet ie toch nog even onderste boven om dat euvel weer te verhelpen. Ook hier word ik steeds bedrevener in,in het plakken van banden.
Dit hotelletje ligt vlak aan de weg en ook hier slapen veel truckers.
Het is mij opgevallen dat bijna geen één vrachtauto een slaapcabine heeft, en als de heren chauffeurs gaan slapen ze allemaal in die hotelletjes gaan liggen,ik denk dat ze niet in de cabine mogen overnachten i.v.m. overvallen of zo iets.
Ik heb trouwens hier in Colombia ook nog niet in mijn tent geslapen vind ik ook wel te link met al die zwervers hier,en overal waarschuwen ze mij voor de gevaren hier in Colombia ,maar tot nog toe niets meegemaakt.
Van La Felisa naar Medellin is nog 130 kilometer met de nodige hoogte meters en dat ga ik niet redden in één dag,ik hoef nog niet dood.
De eerste 40 kilometer gaan voorspoedig als dat zo door gaat ben ik vanavond al in Medellin. Maar als zo vaak na de makkelijke kilometers komen de moeilijke kilometers,en met 35 graden moet er weer flink gewerkt worden om de teller op 6/7 kilometer per uur te houden.
Om 18.00 uur ben ik in Santa Barbara en ben dan nog 55 kilometer verwijderd van Medellin. Op een hoogte van 1900 meter is het wat koeler en zal ik beter slapen, en hoop dat mijn verkoudheid een beetje over gaat.
Heftig onweer vannacht en precies boven Santa Babara,een ontzettende knal vlak bij,en een enorme regenbui,ben ik blij dat ik nu niet in mijn tentje lig maar lekker in een bedje in een hotelletje. Verder op de Panamericano richting Medellin en nog eventjes tot een hoogte van 2700 meter mogen stijgen alvorens ik mag afdalen naar Medellin. Op de doorgaande hoofdweg langs Medellin nog eventjes een broodje Sub Way
Genuttigd en toen Medellin in gegaan om hier 2 nachten te verblijven.
Ik zou liever door rijden maar mijn verkoudheid wil niet overgaan en misschien met 2 nachten rust dat het dan beter gaat. Weer zo'n grote te drukke stad voor mij waar ik eindelijk niks te zoeken heb, en ook heel benauwd.
Op maandagmorgen gelukkig weer weg uit Medellin waar je s'avonds toch niet gerust alleen over de straat gaat met al die dronkaards,zwervers , junks en ander gespuis op straat. Die zware rolluiken zitten ook niet voor niets voor de ramen en deuren,dat zal beslist niet voor de sier zijn.
Via de Panamericana verlaat ik samen met duizenden auto's weer deze mega stad en zet koers naar het noorden,naar Cartagena is het nog ongeveer 650 kilometer,en hoop daar in het weekend aan te komen. Ergens niet goed opgelet want ineens ben ik in Barbosa en nergens een bordje te bekennen met Cartagena erop vermeld. Even vragen moet ik 10 kilometer terug en dan het bordje Caribiën volgen. Zo je ziet kan ook ik wel eens een foutje maken,weleens maar zeer zelden maak ik een vout maar het kan zoals je ziet ook de beste overkomen !!!! En ik schaam me daar ook niet voor.
20 kilometer en 300 hoogte meters extra gemaakt maar ja op 30.000 kilometer is dat ook niks. Wel heb ik een probleem met mijn ketting bij het kracht zetten schiet hij over de tanden heen dus zal het tijd worden voor een nieuwe ketting. Ik haal er eerst nog 2 schakels tussen uit en dan even kijken of ie het nog doet,en warempel hij doet het weer goed. Nu zijn er in totaal 4 schakels tussen uit en ligt de ketting meer op de tanden als er tussen in,maar zolang hij het doet is het goed.
Tot het dorpje Don Matias,68 kilometer en 1430 hoogte meters kom ik vandaag en daar is een heel leuk hotelletje met internet en een goed ontbijt,ook nog de helft goedkoper als in Medellin. Als ik dat geweten had,had ik Medellin overgeslagen en gelijk hier naar toe gereden maar je kunt niet alles weten, toch.
Ook vanavond weer een ontzettend onweer hier hoog in de bergen ,echt spectaculair zo'n onweer,en weer was ik precies op tijd binnen.
Tot diep in de nacht hield het onweer aan vannacht,en na een stevig ontbijt ga ik weer op weg richting Cartagena. Nog een klein beetje klimmen dacht ik maar dat werden er vandaag toch ook weer bijna 1500 meter,wat ik niet verwacht had. Het leven zit vol verrassingen zullen we maar denken,soms leuke Soms wat minder leuke.
Op deze hoogte gaat het wat op en neer en is het net of dat je in Zuid Limburg of de Ardennen rond rijdt, maar dan op een hoogte van 2500 meter. Ook de koeien doen Hollands aan zwart wit bonte koeien,alleen praten ze hier geen Nederlands en de koeien loeien hier ook op zijn Spaans. Het is hier wel overal mooi groen en dat kan ook niet anders met bijna elke dag een fikse regenbui. Vandaag tot in het bergdorp Yarumel, met zijn heel steile straatjes gekomen,en ook vandaag weer net voor het onweer op mijn hotelkamertje. 73 kilometer en 1462 hoogte meters verwijderd vanaf mijn vorige adres. Mijn fiets word hier naar boven gedragen door een jonge knul en boven geef ik hem wat peso's,hij is echter niet tevreden met het geen ik hem gaf en vraagt meer. Dat krijg je niet maak ik hem goed duidelijk,geef hem nog een echte stevige handdruk,en dan druipt hij toch af.
De andere dag eerst de fiets naar beneden,op slot zetten,en dan mijn tassen naar beneden,kom ik bij mijn fiets aan staan er gelijk 12 jonge gasten rond mijn fiets. Eigenlijk wilde ik kier ook ontbijten maar ben toen toch maar eerst naar de rand van het dorp gereden waar het een stukje rustiger is. Net buiten het dorp kom ik een fietser tegen,het is Günter uit Duitsland,en aan zijn dikke pens te zien heeft hij nog niet veel gefietst.
En inderdaad hij is pas in Cartagena begonnen en wil ook naar Ushuaia. Günter ist bei der polizei in deutschland,en ik zeg dat die vette pens van hem wel minder word de komende weken,en dat dacht hij zelf ook wel.
Na een poosje is het weer tijd om verder te gaan,hij naar het zuiden,en ik naar het noorden. Nog een klein stukje klimmen en dan alleen maar afdalen meer als 40 kilometer aan één stuk,tot aan Puerto Valdivia,daar de brug over en langs de rivier Verder stroomafwaarts. Op een hoogte van slechts 200 meter is het hier bloedheet +35 graden. Ik zweet me werkelijk achterover maar heb ook wel een fijn gevoel dat ik eindelijk die kut bergen ga verlaten,wel mooi maar ook zeer inspannend de laatste maanden. Net buiten Taraza staat een hotel en hier kan mij werkelijk niets gebeuren, volgens mijn slaapt hier ook de helft van de Colombiaanse politie,en er staan dan ook talloze motors voor de deur. En weer een knetterend onweer als ik binnen ben. Vanaf hier nog 450 kilometer naar Cartagena en geen bergen meer dat is een prettig vooruitzicht.
Op donderdagmorgen weer verder, en in het stadje Caucasia nog inkopen gedaan in een grote supermarkt waar in het heerlijk koel is door de airco. Daarom doe ik het op mijn dooie gemak om lekker af te koelen.
Een licht glooiend landschap met veel veeteelt en regelmatig een dorpje waar ik beslist niet in zou willen wonen. Op het eind van de dag komt er nog een motorrijder naast me rijden en vraagt of hij mij moet duwen.
Ik zeg nee,. want als ze het zien wordt ik misschien wel gediskwalificeerd net als in de tour de France. Het is trouwens maar goed dat mijn zusje er niet bij is,overal hoor je wel geritsel tussen het gras en in de struiken van de beestjes die hier rond scharrelen,en dan zou ze alles bij elkaar gillen.
Dan heb je kans dat de politie wel in actie komt. Ik heb ook nog een leguaan van wel 80 centimeter gezien,maar toen ik stopte om een foto te maken schoot hij,of zij,vlug tussen het hoge gras en heb hem daar nog net kunnen fotograferen. Vandaag in Buenavista gestrand,102 kilometer en toch nog 478 hoogte meters gedaan. Bij sommige benzinepompen kun je hier ook een kamer huren om te overnachten speciaal voor de chauffeurs natuurlijk. Tenslotte ben ik ook een trucker en voel me helemaal thuis hier tussen dat gajes. En alweer een groot onweer dat mooi gewacht heeft tot ik veilig binnen was. Ik hang ook van geluk aan elkaar. Wat een luxe voor deze jongen een kamer met ventilator en airco wat wil je nog meer hier in deze hitte?
De andere dag, net voor het dorp Planeta Rica, komt mij Jorg uit Stuttgart te gemoed,en is al meer als een jaar onderweg. Zijn vriendin is afgehaakt ergens in midden Amerika en die hoopt hij weer te zien in Quito,waar ze met het vliegtuig naar toe komt,denkt hij. Stevig door getrapt vandaag en in Sampués heb ik er 128 kilometers op zitten en,ondanks dat ik de bergen uit ben,ook toch nog 825 hoogte meters mogen doen. Ook nu weer in zo'n chauffeurs dingetje geslapen en voor op straat voor een paar Peso's goed gegeten,met 3 grote jugo's erbij en dat voor maar 6 euro. Jugo, dat is melk met een paar stukjes vruchtvlees,wat suiker,ijs, dan in de mixer,en dan heb je een heerlijk gezond en fris drankje. Bij deze slaapplaatsen kan ik overal mijn fiets zo naar binnen rijden en hoef ik geen trappen te lopen met die zware spullen. Krijg ik weer een compliment voor mijn blauwe ogen zeg ik tegen haar dan heb je de rest nog niet gezien......grapje.
Aan de overkant ontbijten inclusief vissoep. Nou ben ik al niet zo'n liefhebber van vissoep,ik eet het wel maar in deze vissoep dreef ook nog een complete vissekop met twee glazige ogen die mij heel de tijd aanstaarde dus die heb ik maar aan de kat gegeven en de rest zelf op gegeten. Weer een warme dag en buiten mijn achtste lekke band is er verders niets noemenswaardigs gebeurd,en in het dorpje San Jacinto ga ik in het tweede hotelletje slapen. Het eerste was veel te duur en het tweede koste maar één derde van de prijs van het eerste hotel. Toch ook weer 981 hoogte meters en 100 kilometers gemaakt vandaag. Ik denk voor echte vlakke wegen dat ik moet wachten tot ik weer in Nederland ben.
Laatste fietsdag in Zuid Amerika,nog 106 kilometer en 625 hoogte meters mogen maken om de zaak hier goed af te sluiten. Onderweg in de talloze kleine dorpjes zitten veel mensen voor hun huisjes niets te doen en moet ik ze toe schreeuwen dat ze iets moeten gaan doen want er is nog genoeg te doen in dit land,maar er is niemand die ook maar een poging doet om op te staan. Wat ze wel hebben dat zijn van die grote luidsprekers,en dan liefst een stuk of 6/8 op en naast elkaar,waar werkelijk een pest herrie uitkomt. Als er een straaljager laag over zou vliegen die hoor je echt niet zo hard staan kut dingen. Dit heeft in mijn ogen niets met cultuur te maken maar zijn het een stelletje zwakzinnige met gehoor problemen die de hele dag geen flikker uitvoeren. Geen wonder dat de economie van dit land niet zo best is.
In Cartagena verblijf ik tot zaterdag 7 september om dan met de boot naar Panama te varen. Die doet er 5 dagen over en meert bij verschillende Caribische eilandjes om een beetje te zwemmen en te snorkelen. Het is een zeilboot, met motor uiteraard, en met totaal 8 passagiers. Ik denk wel dat dat mij zal bevallen en dat ik wel eens slechtere tijden gehad heb. Eigenlijk een soort mini vakantie, in mijn vakantie.
Op maandagmorgen eerst naar het ziekenhuis om mijn rechter oor uit te laten spuiten,door de verkoudheid is die dicht gaan zitten en hoor ik niet goed meer. Willen ze me druppels meegeven en over 3 dagen terug laten komen om uit te spuiten,ik zeg kan dat nu niet. Dat doet zeer zeggen ze,ik zeg doe nu maar. Uitgespoten en dat deed totaal geen zeer en nu kan ik weer goed horen. Had ik dat vroeger maar laten doen toen ik nog op school zat dan was mijn cijfer lijst wel beter geweest denk ik.
Bij binnenkomst heb ik 150.000 peso's moeten betalen (60 euro) en daar kreeg ik weer 70.000 van terug dus dat valt wel mee. Dan ga ik de komende dagen een beetje rond kijken, in en rond Cartagena en zal mijn volgende verslag uit midden Amerika komen als we tenminste geen schipbreuk lijden. Nou weer allemaal de hartelijke groeten van mij uit de Caribiën . Nog even de statistieken:
Kilometerstand: 11.393. Hoogte meters: 123.895.