Vervolg 10

Dat is al weer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen.
Maar het gaat nog steeds prima met me en met jullie ook hoop ik.
Van af Mijn hotel in Cusco mag ik weer gelijk op de pedalen om uit het dal,waar Cusco in ligt uit te komen en ook hier weer hetzelfde als in elke grote stad toeterende en stinkende taxibusjes,en ik ben blij als dit weer achter de rug is. Boven aan gekomen mag ik afdalen naar het dal waar de Urubamba rivier door heen stroomt en het eerste plaatsje wat ik tegen kom is het dorpje Pisac,een leuk klein dorpje wat me al veel beter bevalt als Cusco. Net voor het dorpje Pisac krijg ik mijn vijfde lekke band.Hier in Pisac ook wel toeristen maar niet zo massaal als in Cusco en hier neem ik een leuk hotelletje om de nacht door te brengen.
De andere dag rij ik door het prachtige dal van de Urubamba rivier met links en rechts tegen de bergen de talloze inca terrassen,door de dorpjes Calca,Yucay,Urubamba tot in het dorpje Ollantaytambo. Hier verblijf ik een paar dagen,en van hier uit wil ik met de trein naar de verborgen en door de Spanjaarden niet gevonden Inca stad Machu Picchu. Maar eerst even proberen van mijn diarree af te komen hier heb ik al 5 dagen last van en voel mij ook niet zo best. Na 20 uurtjes slapen en een paar tabletjes klaart mijn gezondheid langzaam op en na 2 dagen ga ik met de trien op maandag morgen naar Machu Picchu.
Om 8 uur in de trein en om tien uur in het dorpje Aguas Calientes.
Nou kun je op 2 manieren in Machu Picchu komen, of je gaat met de bus naar boven,of je gaat te voet. Aangezien het nog vroeg is besluit ik om te voet te gaan,vraag de weg en langs het spoor vertellen ze mij moet ik blijven lopen en dan kom ik in Machu Picchu te recht. Dus ik aan de wandel, loop door twee trein tunnels,passeer een oud verlaten stattionetje en loop verder langs de rivier. Na een poosje denk ik nu moet ik toch onderhand een pad naar boven tegen komen maar zie nog steeds niks. Door lopen maar weer zie ik in de verte een brug over de rivier ga deze over en dan zal zo wel het padje naar boven komen maar niets!!! Sta ik ineens in het dorpje Santa Teresa dan zal ik het hier maar eens vragen.
Wat blijkt ben ik 10 kilometer te ver gelopen bij dat oude verlaten stattionetje heb je tussen de bomen door een padje daar moet je door heen en kom je zo bij een brug uit en daar begint het pad die je naar boven brengt. Ik dat hele eind terug,nou is dat voor mij geen punt want in Oktober heb ik ik nog goed geoefend met de Zeeland marathon niet waar Ron en Simone ,dus tot 30 kilometer kan ik wel aan. Terug bij dat stattionetje inderdaad de brug over,gelijk rechts af en na 30 meter links af de 1500 treden door de bossen omhoog om bij Machu Picchu te komen.
Nou kan ik begrijpen waarom de Spanjaarden die stad nooit gevonden hebben die zijn natuurlijk ook bij dat stattionetje recht door gelopen.
Boven aangekomen ben ik wel ver door mijn reserves heen. Maar wat een prachtige lokatie en hoe hebben ze dat vroeger voor elkaar gekregen om op zo'n lokatie zo'n stad te bouwen werkelijk prachtig,vooral de omgeving helemaal tussen de bergen in werkelijk schitterend. Dit vind ik één van mijn hoogte punten tot nog toe van mijn reis. Terug naar beneden neem ik maar de bus om op tijd bij de trein te komen en om mijn benen te sparen want die voel ik nou wel.
Woensdag morgen weer op weg maar eerst het grootste ontbijt wat er te vinden is in dit dorp genuttigd te hebben ga ik weer terug tot het dorp Urubamba en daar rechts naar boven om de Urubamba vallei uit te komen.Boven aangekomen zit ik weer op een hoogte van 3600 meter en Ollantaytambo lag op een hoogte van 2800 meter. In het dorpje Chequerec verlaat ik het asfalt en rij zo een stukje binnen door om op de hoofdweg van Cusco naar Abancay te komen. Bij het Huaypo meer is héél lang geleden een kamping geweest en hier ga ik weer een keertje in mij tentje slapen. Heb ik vandaag 45 kilometers en 964 hoogte meters gedaan en dat vind ik genoeg om weer mee te beginnen. Vroeg wakker even buiten kijken is het een kleine wereld er hangt flink wat mist over het Huaypo meer alles zeik nat dus ga ik nog lekker even terug naar mijn bedje.
Om 11 uur toch op weg en via het dorpje Izuchaca kom ik weer op de hoofdweg en op het asfalt te rijden. Deze binnen door weg was zeker de moeite waard om te rijden je komt door gehuchten waar de tijd echt heeft stil gestaan. Eerst nog lekker afdalen maar dan moet er weer stevig geklommen worden tot een hoogte van 3720 meter.Boven op de top heb je een schitterend uitzicht over een dal met daar onderin de Apurimac rivier,langzaam naar beneden om veel van het uitzicht te kunnen genieten kom ik vandaag in de stad Limatambo terecht waar ik een keer vrij vroeg stil sta en een hotelletje neem. Ik heb mogen afdalen van 3720 meter naar 2425 meter en hier is het een stukje warmer. Dat ik zoveel heb mogen afdalen wil ook zeggen dat ik morgen weer flink omhoog mag klimmen om uit het dal van de Apurimac rivier te komen maar dat zijn de zorgen voor morgen eerst maar eens goed eten en slapen.
Vrijdag morgen 31 Mei morgen is het al 1Juni en ben ik al 19 weken onderweg eerst maar eens goed ontbijten in het dorp en dat is in dit geval een groot bord macaronie met veel vlees en groenten en daar kun je prima op fietsen. En dat heb ik ook wel nodig de eerste 20 kilometer mag ik nog afdalen tot de Apurimac rivier die hier op een hoogte van 1880 meter door het dal stroomt en over een stalen brug mag ik gelijk omhoog en na 900 meter klimmen ben ik in het dorpje Curahuasi. Het klimmen gaat op deze hoogte en met dat goede ontbijt wel niet vlug maar wel een stuk gemakkelijker. Onderweg een paar prachtige foto's gemaakt. Vandaag maar 41 kilometer en 1019 hoogte meters gedaan en neem weer op tijd een hotelletje dat bevalt me prima zo,maar als ik verder zou rijden is het volgende dorp waar ik zou kunnen slapen weer te ver weg. Hier in Curahuasi loop ik het dorpje in om wat te gaan eten en op een pleintje is er een soort van markt waar ook allemaal van die mobiele barbecues staan en voor 1sol (0,35 euro) heb je een goede vleesspies met een aardappel er bij en als ik die een stuk of 4/5 op heb is mijn honger ook over en neem dan nog een lekker ijsje als toetje.
Juni al weer ,wel lekker wakker worden in echt bed slaapt toch wel lekkerder als op mij luchtbedje en je hoeft s'Morgens niks af te breken en op te ruimen je kunt gelijk aan het ontbijt. Vandaag wil ik in Abancay geraken en heb mijn tijd wel nodig want er ligt nog een berg op mijn pad van meer als 4000 meter hoogte. Halverwege de klim neem ik even rust komen er twee motorrijders uit Engeland bij mij staan. Ook zij komen uit Ollantaytambo waar ze een paar dagen zijn geweest. Nou heb ik in mijn hostel in Ollantaytambo wel twee motors zien staan maar heb de berijders nooit gezien en laat het nou net deze twee zijn die een rondreis door Zuid Amerika maken wat een toeval. Na een poos rij ik verder en 5 kilometer voor de top komen mij 2 fietsers te gemoed ééntje uit Nieuw Zeeland en ééntje uit Singapore. Effe wat praten en dan toch maar weer verder want het is hier om 18.00 uur al donker ik moet nog een uurtje klimmen en dan nog 35 kilometer afdalen en het is dan al donker als ik Abancay binnen rij op zaterdag avond. Alweer een hostel,ja ja ik neem het er van, maar zo kan ik wel skypen met mijn vrouwtje en dat is toch ook wel wat waard niet dan? Ook hier weer de zelfde winkeltjes als in die andere plaatsen alleen hier hebben zo ook mobiele hamburger karretjes waar ze voor 2.5 sol (0.85 euro) lekkere goed gevulde hamburgers verkopen met veel groente,dus wat zal ik eten ??? 2 Nachten verblijf ik hier ook voor mij is het weekend en anders gaat het veel op werken lijken en dat doe ik pas weer als ik terug ben.
Op maandag morgen 3 Juni weer op weg ,na even zoeken heb ik de juiste weg weer gevonden en mag ik eerst nog 20 kilometer afdalen en ben dan op een hoogte van 1750 meter. De laatste keer dat ik,op deze hoogte zat was op 10 April alweer zo'n 8 weken geleden. Via een brug over de rivier en gelijk rechts af ik mag naar een hoogte van 4100 meter dat wil zeggen 2350 meter de hoogte in wat ik niet in 1 dag ga redden er moet niet over asfalt geklommen worden maar over een steenslagweg,ook zijn ze hier aan het werken en moet ik regelmatig stoppen omdat ze aan het werken zijn en er grote rotsblokken naar beneden kommen rollen. Sta ik te wachten komt er een busje naast mij staan raampje open is het die Oostenrijker die in het zelfde hostel zat als ik in Abancay alleen hij gaat met de bus naar Ayacucho en ik ga op de fiets. In een klein gehucht onderweg drink ik nog een lekker koud colaatje en ga dan weer verder naar boven. Verder op stopt er een vrachtwagen voor mijn neus en de chauffeur vraagt of ik mee wil rijden,hoewel de verleiding groot is sla ik het aanbod toch af ik ben gekomen om te fietsen niet om te liften. De top haal ik vandaag niet en op een iets lager gelegen grasveldje plant ik mijn tentje neer om de nacht door te brengen. Nou ben ik een paar dagen geleden gestoken of gebeten door die heel kleine ik denk vliegentjes en dat jeukt me toch,waarom kunnen die beestjes niet gewoon wat bloed pakken en me verder met rust laten,waarom moet daar nog een beetje gif bij wat ontzettend gaat jeuken? Ik heb alles kapot gekrabd en nou is het net of dat ik één of andere ziekte heb en kan slecht slapen van wegen de jeuk,ik hoop dat dat vlug over gaat. Vandaag wil ik in Andahuaylas geraken maar dat zou nog verder zijn als dat ik dacht. Van 3300 meter hoogte moet ik naar 4100 meter hoogte en heb daar ongeveer 3 uur voor nodig op deze wegen,maar bij 3900 meter mag ik al gaan afdalen nou dat is mazzel hebben. Fout gedacht op 3500 meter hoogte moet er inderdaad geklommen worden tot 4150 meter. Boven aangekomen is het al donker en moet ik nog 1200 meter afdalen. In het pikken donker,de maan laat ook verstek gaan,mag ik met mijn fietslampje, waar mee ik net de weg kan zien, afdalen tot in het dorp Andahuaylas . Nou is dat niet totaal zonder gevaar want soms liggen er grote stenen op de weg die van de bergen zijn gerold dus goed uitkijken. De temperatuur is ook al flink gezakt tot maar 1 graad boven nul. Ben ik zo lekker aan het afdalen komt er ineens een grote hond uit het niets blaffend op mij af. Ik schrik me wezenloos en door hard te remmen kan ik dat stuk ongedierte maar net ontwijken mijn hart gaat wild te keer van de schrik. Van de eerste schrik bekomen word ik ontzettend boos,zet mijn fiets op de standaard en ga achter dat stuk verdriet aan maar die is op 4 poten sneller als ik op 2 en dat is zijn geluk want ik had hem zeker geslacht. Ik had het koud en was moe en dan zo iets. Zonder verdere incidenten kom ik in Andahuaylas terecht waar ik een hotel neem het mooiste hotel tot nog toe. Vandaag 90 kilometer en 1226 hoogte meters gedaan.
Na een goede nachtrust eerst nog even een nieuwe pet en rugzak kopen,rugzak is kapot en de pet is gisteren avond in het donker van mijn hoofd gewaaid. Gelijk weer klimmen geblazen want afdalen is wel leuk maar hoe meer je afdaalt hoe meer er weer geklommen moet worden. Volgens de kaart is de volgende pas 4150 meter hoog maar dat zijn er bijna 4300. Vandaag een paar keer moeten schuilen voor de regen en in een dorpje onderweg wordt ik bij een smid binnen geroepen wel erg vriendelijk maar ze willen alles weten waar ik vandaan kom,waar ik naar toe ga en wat alles kost in Nederland. Het was weer een zware fietsdag tot in het dorp Uripa en nu pas om 19.30 uur binnen dus weer in het donker maar weer in een hostel dit keer maar niet zo luxe als in Andahuaylas maar is wel goedkoper.
Van Uripa nog 30 kilometer afdalen maar nu in een grote bouwput want ze zijn hier flink aan de weg aan het werken en ook hier moet ik regelmatig stoppen van wegen vallend gesteente. Door dit regelmatige oponthoud kom ik van daag tot 10 kilometer voor het dorp Ocros en in het minste hostel tot nog toe. Hier hebben ze nog 1 plaats over maar dat is een kamertje en door die kamer moeten de andere gasten ook om in hun kamer te komen met als gevolg dat ik heel de avond visite op mijn bed heb van de andere gasten die weer alles willen weten. Er is er één bij die beslist mijn slaapzak wil kopen en blijft maar aandringen. Tenslotte maak ik hem goed duidelijk dat ik dat ding niet verkoop omdat ik het zelf nog hard nodig heb en dan gaat hij weg en kan ik eindelijk gaan slapen.
Ik besluit om vandaag vroeg te vertrekken maar na 400 meter mag ik niet verder van de politie weer vanwege werkzaamheden. Pas om 12 uur gaat de weg weer open en heb zodoende een halve dag verloren en kan daarom vandaag niet in Ayacucho komen waar ik 2 nachten wil verblijven. Op de klim naar boven weer stoppen omdat het niet verder gaat er staan al verschillende auto's al lang te wachten. Ze zijn met een grote bulldozer bezig om de weg een beetje begaanbaar te maken er is een land verschuiving geweest en nu ligt er een berg modder op de weg. Na een half uur mag ik als eerste proberen om er doorheen te komen wat mij alleen niet lukt,tot mijn enkels toe in de modder komen er twee wegwerkers mee helpen duwen en zo geraak ik voorbij dit obstakel. Dan gaan ze met die zelfde bulldozer de eerste vrachtwagen door de modder duwen. Aan de andere kant van die modderpoel staan ook auto's te wachten tot ze er door kunnen ook staat er een Duitser met een ligfiets te wachten,die komt van Los Angeles en is al ander half jaar onder weg.
Door heel dit gedoe kom ik tot 300 meter van de top vandaag en omdat het weer donker is wordt het weer een keertje wild kamperen op een koude kale en mistige berg.
Alles koud en nat vanmorgen even wachten misschien dat het weer wat op klaart maar dat gebeurt niet en moet ik alles nat inpakken,ga weer verder en probeer een keertje voor het donker thuis te zijn want al 5 keer op rij is het donker voor ik een slaapplek gevonden heb. Boven op de top mag ik na een bouwput van bijna 150 kilometer weer op asfalt gaan rijden en vanaf een hoogt van 4280 meter lekker afdalen tot in Ayacucho.
Door heel die modder poelen zit mijn fiets en fietstassen stijf onder de modder en bij een kleine waterval spoel ik alles schoon anders mag ik beslist nergens binnen met die vieze zooi. In het centrum van Ayacucho vind ik mijn hotel voor dit weekend en ben ik net voor het donker een keertje binnen. Op de hotelkamer even alles uitstallen om te drogen en daarna het zand onder het bed vegen zo dat alles er weer netjes uitziet.
Maandagmorgen wil ik weer verder richting Huancayo en ga dan weer verder dwars door het Andes gebergte en hoop dat de bergpassen dan niet zo verschrikkelijk hoog zijn.
Ik hoop dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn van mijn reis en doe jullie allemaal de hartelijke groeten uit dit toch wel mooie Peru.
Kilometersland:6745. Hoogtemeters:66482.