Vervolg 6

Op tweede paasdag,terwijl het bij jullie nog bitter koud is heb ik begrepen, rij ik met een lekker zonnetje Copiapo uit richting kust en bijna alleen maar bergafwaarts.Net voor Caldera verlaat ik de hoofdweg om te gaan kijken in het kleine badplaatsje Bahia -Inglesa, leuk plaatsje niet druk, kleine boulevard prachtig, strandje,kortom precies zo als het zou moeten zijn.In Caldera nog wat inkopen gedaan en op de Panamericano op een verhoogde berm beschut tussen een paar zandduinen vind ik mijn slaapplaats voor de nacht.
Langs de ruige rotsachtige kust is het mooi fietsen,dan rij ik weer op zee niveau,dan zie ik de zee weer ver beneden mij.Talloze mooie kleine zandstrandjes en grillige door de natuur gevormde rotspartijen passeren mijn revu.Ondanks de droogte toch wel mooi fietsen in dit droge landschap.30 Kilometer voor Chañaral eet ik een appeltje stop er een auto bij mij stappen er een jongen en een meisje uit die zijn liftend onderweg naar Mexico. Al na 2 minuten stopt er een auto en mogen ze mee rijden,dat is noch eens mazzel hebben . Na enige tijd rij ik Chañaral binnen wie staan daar te liften?inderdaad die twee,en aangezien het al donker begint te worden besluiten we om samen maar op het strand ons tentje op te zetten . 'sMorgens gaan Philippe en Daniëlle weer proberen een lift te krijgen en dit persoontje gaat naar nationaal park Pan de Azúcar.Na 25 kilometer is er een camping op een heel mooi plaatsje aan zee en besluit om hier de rest van de dag te blijven ik ben er de enige gast,nou enige gast is niet helemaal waar want ik heb gezelschap van een klein vosje dat ik een koekje heb gegeven en nu heel de tijd rond mijn tent hangt.
Goed uitgerust begin ik 's morgens aan mijn traject voor deze dag,ik mag gelijk meer als 30 kilometer klimmen om weer op de snelweg te komen.Op de snelweg(de Panamericano ) gaat het verder omhoog hier is het zo droog hier groeit echt helemaal niets meer alleen maar zand en stenen. Het voordeel hier van is wel dat je ook geen last hebt van die vervelende honden en ook geen muggen,verder heb je wel af en toe een mijn dan weer een grote en dan weer een kleinere. Er word weer volop naar mij getoeterd maar ik ken hier echt niemand van . Even verder stopt er zelfs een vrachtwagen voor mij en de chauffeur vraagt aan mij waar ik vandaan kom,waar ik naar toe ga en of ik dit leuk vind,ik denk bij mijzelf daar heb jij geen flikker mee te maken, maar aangezien hij groter is zeg ik zeer beleefd dat ik dit leuk vind en naar Bolivia onderweg ben. Na 80 kilometer krijg ik mijn tweede gebroken spaak en tegelijkertijd tijd mijn vierde lekke band op deze reis en aangezien ik nog steeds alleen ben moet ik het weer zelf zien te fiksen.Tegelijker tijd doe ik mijn voorband naar achteren en mijn achterband naar voren omdat mijn achterband harder slijt als mijn voorband.Door dit oponthoud kom ik vandaag tot net voor Mina Yaquie 85 kilometer en 1500 hoogte meters.
Daar de zon al vroeg op mijn tentje schijnt is het al snel te warm in dat ding dus ontbijten en maar weer opweg het gaat nog steeds verder omhoog en ook zeer warm(35 graden).Door dit warme weer en het alsmaar moeten klimmen ben ik al snel door mijn water voorraad heen en ik had gisteren toch 7 liter extra meegenomen.Er is mij verteld dat in Agua Verde er een benzinestation is de enigste op 400 kilometer en dat haal ik precies,eet hier wat en ga nog een stukje fietsen.Na 2 uur ga ik een zandpad in,het zijn hier trouwens allemaal zandpaden,en 200 meter van de weg af vind ik een mooi plekje voor de nacht.
Nog 200 kilometer naar Antofagasta wel veel om op 1 dag te doen eerst nog 400 meter omhoog en dan alleen maar afdalen.
Dat afdalen dat klopt alleen de wind blaast je terug de berg op dus is het nog flink mee trappen om vooruit te komen. Afgelopen dagen is het zeer warm geweest,ja hier wel ja,en er is nergens schaduw dus bij een verkeersbord stop ik dan maar even heb ik wel niet veel maar toch wel iets schaduw. Met deze tegen wind kom ik vandaag tot net achter Rosario. Rosario staat wel aan gegeven op de kaart maar is niets meer als een piep klein restaurantje en meer niet,maar ja ze hebben er wel heerlijk koude cola en dat is wel lekker na zo'n dag
De andere dag nog 80 kilometer naar Antofagasta ,ik besluit hier om een paar dagen te blijven ,want de afgelopen dagen met het alsmaar klimmen ,de hitte en de tegen wind dat heeft mij toch wel veel energie gekost .het hostel dat ik vind via de lonely planet had in eerste instantie geen kamer voor mij,maar toen ik vertelde dat ik 3 nachten wilde blijven hadden ze er wel ééntje maar in een ander huis. Antofagasta is een vrij grote havenplaats met 300.000 inwoners en 2 Mac Donalds om ringt door bergen. Erg toeristisch is het niet en de stad kan mij ook niet bekoren het is ook geen hotspot voor de backpakkers daarom heb je hier ook bijna geen hostels.
Na 3 nachten ga ik weer op weg en mag gelijk flink aan de bak want om Antofagasta uit te komen moet je gelijk bijna 600 hoogte meters maken en de eerste zijn best steil.Boven aangekomen weer op de Panamericano richting Calama mijn laatste grote stad in Chili voor ik Bolivia in ga blijft de weg alsmaar stijgen en ben ik weer terug in de woestijn waar nog steeds niks groeit, het enigste wat hier groeit zijn de blaren op je billen en je getergde beenspieren. Verderop verdwijnt de vluchtstrook helemaal en moet ik ook op de snelweg rijden . Voortdurend kijk ik in mijn spiegel en als ik zie dat ik ingehaald word door een auto terwijl er van de ander kant ook een auto aankomt dan ga ik alvast in de berm rijden want er hoeft maar één iemand niet op te letten en het is te laat. Vandaag lekker door kunnen fietsen 111kilometer en 1425 hoogte meters tot ter hoogte van officina Ercila maar ik had dan ook een windje in de rug. Een kuil in het droge landschap word vandaag mijn campeer plek.
Vandaag wind tegen dus niet zo rap. In het dorpje Siërra Gorda doe ik een paar inkopen en telefoneer even naar Patrick en Patricia om hen te feliciteren met de eerste verjaardag van Hun dochter en mijn klein dochter Fenna,want zelf heeft die kleine nog geen telefoon. Tot aan Cerritos Bayos na 74 kilometer en op een hoogte van 2200 meter kom ik vandaag en besluit de rest morgen maar te doen.
De laatste 35 kilometer doe ik op mijn gemak ,in Calama blijf ik ook een paar dagen want dit is de laatste grote stad alvorens ik in 3 of 4 dagen door de bergen naar Bolivia ga van hier uit is dat nog 200 kilometer over onverharde wegen en tot een hoogte van bijna 4000 meter. Via de Lonely planet een rustig hostel gevonden . 20 Kilometer boven Calama heb je een hele grote kopermijn met een diameter van meer als 4 kilometer en een diepte van meer als 800 meter , daar wil ik wel eens gaan kijken en op zaterdag middag ga ik op mijn fiets richting die mijn.
Reeds in de verte zie ik al de smog van de fabriek en het stof dat uit de mijn komt hangen en besluit het maar te geloven wat ze zeggen en ga terug naar Calama.
Ik hoop dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn van het geen ik allemaal uitspook hier en besluit met de vriendelijke groeten vanuit het zonnige Chili Alexxxxx.

Kilometersland:4331. Hoogtemeters:43719